tag:blogger.com,1999:blog-6871866800382953250.post7056846352668945383..comments2022-03-24T09:45:44.929+02:00Comments on ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΠΟΙΗΤΩΝ: Παρουσίαση Μελίτας Αδάμ από την Σοφία ΣτρέζουΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥhttp://www.blogger.com/profile/08184582776328529621noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-6871866800382953250.post-88977987278727887522010-12-07T01:08:44.494+02:002010-12-07T01:08:44.494+02:00Με την ευγενική ανοχή της Ακριβής μου Σοφίας, θα ή...Με την ευγενική ανοχή της Ακριβής μου Σοφίας, θα ήθελα να καταθέσω εδώ και το δικό μου απόσταγμα αίσθησης και γνώσης, από τη μελέτη του έργου μιας πολυτάλαντης γυναίκας, που ο χρόνος με γενναιοδωρία της χάρισε εμπειρίες, σοφία, βαθιά φιλοσοφημένη σκέψη και πάνω απ’ όλα, δύναμη ψυχής. <br />Για πρώτη φορά συναντήθηκα με τη γραφή της Μελίτας Αδάμ μέσα από τις αναρτήσεις της στην προσωπική της ιστοσελίδα και λίγο αργότερα, είχα την εξαιρετική τιμή και τύχη, να μου εμπιστευτεί ένα μεγάλο μέρος του έργου της. Μιλώντας για όσα αποκόμισα από την επαφή μου με τις λέξεις της και διευκρινίζοντας από την αρχή πως δεν φιλοδοξώ να αξιολογήσω το έργο της ως ειδικός, μιας και δεν είμαι, θα ήθελα να τονίσω πως, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η Μελίτα Αδάμ χειρίζεται το ίδιο καλά και ποιητικό και πεζό λόγο. Εκφράζεται το ίδιο λιτά και στα δυο είδη, βαθιά συναισθηματικά, με μια γλώσσα απλή ακόμα και στα βαθύτερα νοήματά της. Θα ήταν, ίσως, φρόνιμο να εξαιρέσω την ιδιαιτερότητα της γλώσσας στο «ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ», όπου η καθαρεύουσα και το περίπλοκο λεξιλόγιο, μαρτυρούν μια διάθεση «λακωνίζειν» μεν, αλλά με κάπως πιο «υψιπετές», θα έλεγα, ύφος, προκειμένου να προβληθούν πιο έντονα τα νοήματα των τρίστιχων.<br />Σε ότι αφορά τον ποιητικό λόγο της Μελίτας Αδάμ, έτσι όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, υπηρετεί και τις δυο απόψεις περί ποίησης, χωρίς όμως να υποτάσσεται πλήρως σε πλάνα και φόρμες ποιητικές. Αν κατά τον Πωλ Βαλερί « ποίηση είναι η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος», άρα η ποίηση έχει την αφετηρία της στο συναίσθημα και κατά τον Αντρέα Εμπειρίκο, η ποίηση λειτουργεί κυρίως με την εικόνα, τη μαγεία των πραγμάτων, άρα την αίσθηση, ταπεινή μου άποψη, η γραφή της Μελίτας Αδάμ είναι αληθινά ποιητική. Βαθιά συναισθηματική και λιτά εκφραστική. Χωρίς «φτιασιδώματα» και «εναρμόνιση» των λέξεων, ώστε να εντάσσονται σε φόρμες ποιητικές ή νοηματικές.<br />Και στον πεζό όμως λόγο κινείται με τον ίδιο τρόπο. Απλή γλώσσα, με μια απίστευτη αφαιρετική ικανότητα, σε ό,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί πλεονασμός, κείμενα μεστά νοημάτων, εικόνων, συναισθημάτων, που διαβάζοντας κανείς την εξομολόγηση του «ΔΡΟΜΟΣ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ», αντιλαμβάνεται και την αφετηρία και την αφορμή και εν τέλει τον επηρεασμό. Βεβαίως, το «Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΑΜΑΜ», παρότι εκλαμβάνεται, ίσως, σαν αυτοβιογραφικό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν ντοκουμέντο καταγραφής μιας κουλτούρας και ενός λαογραφικού πολιτισμού, όχι ιδιαίτερα γνωστού και διαδεδομένου. Τα ιστορικά στοιχεία που παρατίθενται, το «ιδιαίτερο» και πλούσιο λεξιλόγιο και η βιβλιογραφία, αποτελούν σημαντικά βοηθήματα για όποιον θα επιθυμούσε να ασχοληθεί περισσότερο με το αντικείμενο που πραγματεύεται το βιβλίο.<br />Πολυτάλαντη η Μελίτα Αδάμ, με ευκολία χειρίζεται και τον θεατρικό λόγο. Ένα είδος, κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα δύσκολο, που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, δυνατή και παραστατική φαντασία και κυρίως, γνώση του πως «στήνεται» ο λόγος, σε σχέση με το χώρο και την ανθρώπινη ψυχολογία. Η Μελίτα Αδάμ και στο θεατρικό λόγο, παίρνει το ρίσκο του ακροβάτη σε τεντωμένο σκοινί , τόσο στη συναισθηματική, όσο και στη νοηματική έκφραση της ιδέας που θεατρικά παρουσιάζει και κερδίζει το στοίχημα.<br />Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω κάτι που το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Διαβάζοντας κανείς τη Μελίτα Αδάμ έχει την ευκαιρία να βρει στη γραφή της κομμάτια που τον αφορούν, κατά μαγικό τρόπο, προσωπικά, που τον εκφράζουν, που τον συγκινούν και κυρίως που τον προβληματίζουν, σε ό,τι αφορά το σήμερα και το μέλλον, που καλείται να αντιμετωπίσει σαν άνθρωπος.Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδηhttps://www.blogger.com/profile/05655486511403668157noreply@blogger.com