Έχε το νου σου στο παιδί + Λόγος (Eliart μουσική σκηνή)

Οι λέξεις συναντούν μουσικές κι μουσικές λέξεις με τους, Πάνο Λαμπρίδη και Δημήτρη Ερατεινό, να τραγουδούν και ν’ απαγγέλουν λόγια ποιητών που εκφράζουν την συμπόρευση στην αναγέννηση της ελπίδας με την σκηνοθετική επιμέλεια της Λίλιαν Δημητρακοπούλου. Παίζουν οι μουσικοί: Αγγέλικα Παπανικολάου/Ακορντεόν – Πιάνο, Γεωργία Μαρίνη/Βιολί, Νίκος Πόγκας/Κρουστά

Ποιητές – Συγγραφείς
Αζίζ Νεσίν
Βρεττάκος Νικηφόρος
Δημουλά Κική
Ελύτης Οδυσσέας
Καβάφης Κωνσταντίνος
Καρούζος Νίκος
Λειβαδίτης Τάσος
Μελεμενίδου Σοφία
F.G. Lorca
Παλαμάς Κωστής
Παπανικολάου Μίνα
Παπαμιχαλόπουλος Βασίλης
Πετρουλάκης Άγγελος
Σταυρακέλης Τάσος
Στρέζου Σοφία
Τζωάννου Έμυ
Τσαμπάζης Χρήστος
Φιλιππίδης Γιάννης
Κιχμέτ Ναζίμ
Χριστιανόπουλος Ντίνος

Το παιδί επαναπροσδιορίζεται ως μέλλον, ως ελπίδα, ως ανανέωση γνώσης, ως όραμα που γίνεται στόχος που πρέπει να κατακτηθεί.Ακολουθεί μια εσωτερική αναζήτηση, καλλιεργώντας αισθήσεις.

Το ταξίδι αρχινά σε γαλάζιες θάλασσες, σε στίχους, σε ύμνους, σε αδιάβατα μονοπάτια, σε καρδιές και σώματα. Μελωδίες στρώνουν το δρόμο, για ν’ ακουμπήσει γεύσεις παλιές, λησμονημένες, αλλά και καινούργιες, πρωτόγνωρες. Είναι το τσιγάρο που καίει σε χείλη καυτά κι η γνώση για το αύριο, γίνεται ο φάρος που λιγοστεύει την απόσταση, για μια ζωή ελεύθερη, απαλλαγμένη από ενοχικά κατάλοιπα του παρελθόντος. Σπαρταράει η ζωή την ώρα που σκοτάδια διώχνει, φέρνοντας φως στους κρυστάλλους της αυτογνωσίας, επιτρέποντας να ανατέλλει ο ήλιος στους μαύρους τείχους της ψυχής. Άλλωστε η ζωή εμπεριέχει όλα εκείνα που πρέπει να ανακαλυφθούν κι ύστερα να αποκαλυφθούν, δίνοντας λύσεις σε αδιέξοδα. Εμπειρίες, λάθη και πάθη, εξαγνίζονται στο φως. Λούζονται χαρές και λύπες, κεντώντας μαντήλια που ανεμίζουν και χαιρετούν τον άνεμο, που φυσά αισιοδοξία.

Η φωνή καταφέρνει να αποδράσει, να γίνει ο ήχος που θέλει ν’ ακουστεί, να εκφράσει την απορία, την άρνηση, ως να φθάσει η κατάφαση της απέλπιδης εκδοχής. Γίνεται φυγάς του παράλογου, του ανέφικτου μιας σιωπής που ψιθυρίζει το εφικτό, εξοφλώντας ανεξόφλητους λογαριασμούς στο απίθανο. Μοιράζεται την παιδική άγνοια στους ανοιχτούς ορίζοντες, σκοτώνοντας παλιές αυταπάτες, με οδηγό για το αύριο, την αστραπή και τ’ όνειρο. Μια εκδρομή που μοιάζει παραμυθένια με τραγούδια αστείρευτα από χείλη που τραγουδούν την χίμαιρα, συντρίβοντας είδωλα.

Πάντα θα υπάρχουν ανίατες επιστροφές και γυρισμοί στο πριν και το μετά, με της νοσταλγίας το χάδι να χαϊδεύει γλυκά αναμνήσεις. Αθόρυβα θα περιπλανηθεί σε εκτάσεις που καλλιεργείται με επιμέλεια η αγάπη. Καιόμενες επιθυμίες θ’ ανοίξουν φτερά για να πετάξουν ως τα όμορφα πεδία του έρωτα, χωρίς υποζύγια και ψεύτικα βλέμματα, ψηλαφώντας ανάσες. Συλλαβιστά, τραγουδιστά θα κάνουν στάση στη σκηνή του Elιart, φανερώνοντας τον ουρανό, που στάζει συγκίνηση ανθρώπων καθώς σμίγουν κι ενώνουν μοναξιές ανελέητες. Γιατί εκλεκτικοί φίλοι αναγνωρίζονται, σιγοτραγουδώντας και ψελλίζοντας λόγια καρδιάς στα τραγούδια που μεσίστια αρμενίζουν.