"Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος"




Μετά από την έντονη συγκινησιακή φόρτιση της χθεσινής ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ του νέου μου βιβλίου, «Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος», που κυκλοφορεί από την «άνεμος» εκδοτική τηλ. 210 8223574, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους εσάς που βρεθήκατε κοντά μας!
Να ευχαριστήσω όλους τους δημιουργούς που συμμετείχαν σ' αυτή την διαδρομή.
Τις ηθοποιούς Θέκλα Μαντέλη και Ελένη Δημεροπούλου, για την όμορφη συνεργασία!
Την ποιήτρια και συγγραφέα Έμυ Τζωάννου που με βοήθησε τόσο στην επιμέλεια του βιβλίου, όσο και στην ενθάρρυνση, για την επιτυχή συνέχεια τούτης της προσπάθειας!
Τέλος, να ευχαριστήσω τους εκδότες μου - τα παιδιά του ανέμου - τον συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη και τον Νικόλα Τελλίδη, που ήταν συνεχώς  κοντά μου, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ξεπερνώντας κατά πολύ τις όποιες προσδοκίες μου!
  
Τελικά φίλοι μου αγαπημένοι, τα λόγια είναι πολύ φτωχά, για να εκφράσουν την αγάπη που εισέπραξα χθες βράδυ από όλους σας, στον φιλόξενο χώρο του «Ακροβάτη».
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, με την υπόσχεση, πως η αγκαλιά μου θα είναι πάντα ανοιχτή… στην Αγάπη! 
Να είστε όλοι καλά !

Σοφία Στρέζου


http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/aisthitikes-analyseis2.html

Πρόσκληση Παρουσίασης

 


 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Προσκαλώ όλους τους φίλους που θέλουν να γνωρίσουν 19 Δημιουργούς
στο νέο μου βιβλίο "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος"
σε μια βραδιά ποίησης & μυθιστορήματος
στον Ακροβάτη την Παρασκευή 30 Μαίου στις 8μ.μ..

Σας περιμένουμε... με μια ζεστή αγγαλιά και αγαπημένες λέξεις

H Άνεμος εκδοτική και η Σοφία Στρέζου
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της,
με τίτλο «Αισθητικές αναλύσεις Δημιουργών».
(2ος τόμος)

Προλογίζει ο συγγραφέας Γιάννης Φιλιππίδης.
Παρουσιάζει η ποιήτρια Σοφία Στρέζου.
Απαγγελίες ποιημάτων από τις ηθοποιούς
Ελένη Δημεροπούλου & Θέκλα Μαντέλη.

Σοφία Στρέζου - "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών"

Σε σελίδες
ανακαλύπτονται και αποκαλύπτονται
Εκλεκτικές Συγγένειες…
που πληρούν την εσωτερική διάσταση ανθρώπων
ακολουθώντας μοναδικά ταξίδια
με μοναχικές πορείες
σε πέλαγα σκέψης

Εκλεκτικές συγγένειες είναι οι πνευματικοί και ψυχικοί δεσμοί,
που ενώνουν ανθρώπους, σε απρόβλεπτες συναντήσεις.
Είναι η αδιόρατη επιλεκτικότητα «στο εκλέγειν»,
που συμπίπτει με μια περίεργη και ανεξήγητη έλξη.

 
  
 

 
  
           

Η Σοφία Στρέζου φιλοξενείται στην εφημερίδα "Θεσσαλία". Συνέντευξη στην Χαριτίνη Μαλισσόβα


Η Σοφία Στρέζου φιλοξενείται στην εφημερίδα "Θεσσαλία". Συνέντευξη στην Χαριτίνη Μαλισσόβα με αφορμή το νέο της βιβλίο "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος, που κυκλοφορεί από την "άνεμος" εκδοτική.  

" Μόνο η σωστή Παιδεία μπορεί να ανυψώνει τον άνθρωπο
στις κλίμακες της ψυχικής ευδαιμονίας"

Παρουσιάζοντας το 2ο τόμο με τίτλο:"Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών",αλλά και την πρόσφατη προσωπική της ποιητική συλλογή,"της Μνήμης,... κόκκινη θάλασσα",που κυκλοφορούν από την Άνεμος εκδοτική,η ποιήτρια και συγγραφέας Σοφία Στρέζου μιλά στις Διαδρομές για την δυσκολία του εγχειρήματος της ανάλυσης του έργου άλλων δημιουργών,για το κατά πόσο το προσωπικό στοιχείο εμπεριέχεται στο έργο της,αλλά και για τη γνώμη της για το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα· «Επιδιώκω, λέει η ίδια, να φτάσω στην προσωπική ενσυναίσθηση του δημιουργού και αφού την ανακαλύψω, να την αποκαλύψω αισθητικά, στα μάτια των αναγνωστών.»
Η Σοφία Στρέζου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και δημοσιογραφία. Από το 1986, ζει στην Αθήνα και στην Χαλκίδα. Δημοσιευμένα ποιήματά της υπάρχουν σε διάφορες ανθολογίες και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Παρουσιάζει και απαγγέλλει κείμενα άλλων δημιουργών. Μια εξίσου σημαντική δραστηριότητά της, είναι η αισθητική ανάλυση στο έργο διάφορων λογοτεχνών. Άλλα έργα της είναι: «Νυχτερινό Πρελούδιο» (1987, εκδόσεις Νέα Σκέψη). «Ψυχής Αγγίγματα» (2010, ιδιωτική έκδοση). «Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών» (2011, Άνεμος εκδοτική).
 Με χαρά σας καλωσορίζω στις Διαδρομές και στην εφημ. Θεσσαλία, κυρία Στρέζου. Παρόλο που σχετίζεστε με την Αθήνα, έχετε επιλέξει ως μόνιμο τόπο διαμονής σας την όμορφη Χαλκίδα, πόλη με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Βόλο.

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση! Από τότε που σταμάτησα να εργάζομαι, αποφασίσαμε με την οικογένειά μου, να μετακομίσουμε στο εξοχικό μας σπίτι, που βρίσκεται σ’ ένα παραθαλάσσιο οικισμό στη Χαλκίδα και να το μετατρέψουμε σε μόνιμη κατοικία. Επιθυμία μεγάλη ήταν να αφεθούμε στους ευεργετικούς ρυθμούς της εξοχής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να έρθουμε πιο κοντά στη φύση, καθώς καθημερινά την απολαμβάνουμε! Είναι η ποιότητα ζωής που πάντα επιδιώκαμε να έχουμε και νομίζω πως την βρήκαμε! Πράγματι, οι δύο πόλεις έχουν κοινή συνισταμένη τη θάλασσα, που όλοι λατρεύουμε! 
 "Αισθητικές αναλύσεις ποιητών", ο 2ος Τόμος, που κυκλοφορεί από την «άνεμος» εκδοτική.

Μετά από τρία χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου των «Αισθητικών αναλύσεων δημιουργών», ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσει ο 2ος Τόμος. Είναι μια ευτυχισμένη στιγμή, γιατί πιστεύω πως οφείλουμε να αναδεικνύουμε δημιουργούς, που το έργο τους είναι σημαντικό, αλλά δεν τυγχάνουν πάντα μεγαλύτερης αναγνώρισης. Με τούτη την προσπάθεια, θέλω να ελπίζω, πως το αναγνωστικό κοινό, θα τους ανακαλύψει στις σελίδες του και θα επιχειρήσει να μάθει περισσότερα για τους ίδιους και το έργο τους.
 Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τους ποιητές στους οποίους αναφέρεστε;

  Μοναδικό κριτήριο - είναι πάντα κατά την προσωπική μου άποψη - η ποιότητα της γραφής. Όταν ανακαλύπτω δημιουργούς που οι λέξεις τους έχουν εκείνο το ενδιαφέρον που με συγκινεί και τροφοδοτεί τις δικές μου αισθήσεις, τότε επιχειρώ μια αισθητική προσέγγιση στα λόγια τους. Και είναι αυτά τα λόγια, που επεκτείνουν την δική μου διαλεκτική, στην γεωγραφία του λόγου. Έτσι, μέσα από το έργο τους αναγεννάται ένα άλλο είδος Λόγου στην περιφέρεια της δημιουργικής έμπνευσης. Με αυτό τον τρόπο, εμβαθύνω στην ενσυναίσθηση του δημιουργού, αναγνωρίζοντας προσωπικά ή άλλα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στην σχηματοποίηση της γραφής του.
 Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ποιητή να δει με κριτική ματιά το έργο των συναδέλφων του; Και πόσο παρακινδυνευμένο είναι ταυτόχρονα;

Σίγουρα δεν είναι εύκολο! Απαιτεί γνώσεις, γιατί τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζω προσωπικά τον δημιουργό. Τον ανακαλύπτω στις σελίδες του βιβλίου του και τον αποκαλύπτω στα μάτια των αναγνωστών. Τούτο βέβαια είναι αρκετά παρακινδυνευμένο. Ωστόσο, μετά από βαθιά μελέτη και διαβάζοντας λέξη προς λέξη το πόνημα, οδηγούμαι στα όρια της αναγνώρισης της προσωπικότητας, με κάποια ασφάλεια. Άλλωστε, αν αγαπά κανείς τους δημιουργούς, δεν έχει ανταγωνιστική διάθεση. Υπάρχει η συνοδοιπορία στην ποίηση και στις διασχίσεις της. 
 Tι προσλαμβάνει ο αναγνώστης από το βιβλίο, αν δεν είναι ο ίδιος ποιητής, συγγραφέας ή φιλόλογος; Ποιο κίνητρο δίνετε στο μέσο αναγνώστη για να διαβάσει το βιβλίο σας;

 Δεκαεννέα δημιουργοί σε ένα μόνο βιβλίο είναι κίνητρο για όλους τους αναγνώστες! Υπάρχουν αποσπάσματα και δείγματα γραφής, που δίνουν την δυνατότητα αλλά και το εφαλτήριο, για ένα αναγνωριστικό ξεκίνημα στα ταξίδια των δημιουργών. Είμαι βέβαιη, πως μετά θα τους αναζητήσουν. Η εμπειρία από το πρώτο βιβλίο αυτό μου έδειξε. Ακόμα και σήμερα, λαμβάνω μηνύματα για δημιουργούς που δεν τους γνώριζαν, αλλά η δική μου οπτική ήταν το ερέθισμα μιας νέας αναζήτησης. Όσο για το εξειδικευμένο κοινό, σίγουρα θα βρει νέους αναγνωστικούς τόπους και τρόπους διατύπωσης της σκέψης.
 Με δεδομένο ότι γνωρίζω και εκτιμώ ιδιαίτερα τη γραφή σας και δη την ποιητική, δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και σε αυτή. Η τελευταία σας ποιητική συλλογή με τίτλο, «Της μνήμης Κόκκινη θάλασσα» είναι για μένα ένα λυρικό και ταυτόχρονα στοχαστικό ταξίδι στα άδυτα της εσωτερικής μας θάλασσας, αν μπορώ να το θέσω υπαρξιακά. Ποια ήταν, ωστόσο, η δική σας ανάγκη, τα δικά σας ερεθίσματα, όταν γράφατε τα ποιήματά σας;

  Η ποιητική συλλογή «Της μνήμης… κόκκινη θάλασσα» είναι όλα αυτά που συνοψίζετε, αλλά και όλα εκείνα που οι αναγνώστες εντοπίζουν. Έχω διαπιστώσει πως εμείς - οι άνθρωποι - διαθέτουμε παράλληλες βιωματικές. Έτσι, ο καθένας βρίσκει να ακουμπήσει εκεί που ακουμπά το προσωπικό του συναίσθημα. Η αφηγηματική ίσως είναι διαφορετική. Επί της ουσίας, όλοι ταλαντευόμαστε ανάμεσα στο συναίσθημα και στην κατανόησή του. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο για έναν ποιητή να μη γράψει ό,τι τον βασανίζει. Μόνον έτσι η γραφή λειτουργεί λυτρωτικά και ενίοτε θεραπευτικά.

 Eίναι, τελικά, πάντοτε αυτοβιογραφική η ποίηση και η δική σας, ειδικότερα;
Τα ερεθίσματα μπορεί κάποιες φορές να είναι προσωπικά και άλλες φορές να προέρχονται από βιωματικές τρίτων, από αναγνώσεις, από μουσικές και ό,τι άλλο μου προκαλεί ένα συγκινησιακό ενδιαφέρον ικανό να αποτυπωθεί στο χαρτί με λέξεις. Άλλωστε, όπως γνωρίζετε η αυτοβιογραφική έμπνευση δεν είναι μια ανεξάντλητη ύλη. Την μόνη ανεξάντλητη ύλη που αναγνωρίζω είναι η διαρκής μελέτη όσων έχουν ειπωθεί. Γι’ αυτό και τα διαβάσματα άλλων δημιουργών είναι για μένα πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Προχωράς πιο πέρα και εξελίσσεσαι…

Από την αναγνωστική μου εμπειρία στο έργο σας επισημαίνω τη χρήση της δύναμης της ελληνικής γλώσσας και τον πλούτο της σε βαθμό που πάντα να ανακαλύπτω καινούργια εκφραστικά μέσα. Πόσο αυθόρμητα βγαίνει αυτό και πόση τεχνική χρειάζεται; H ποίηση είναι θέμα ταλέντου, μόνιμης αναζήτησης ή και εξάσκησης;

Η ποίηση όπως και κάθε γραφή βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση νέων εκφραστικών μέσων. Όποιος επαναπαυτεί στην δική του βιωματική, κάποια στιγμή θα εξαντληθεί η αποτύπωση της προσωπικής εκφραστικής. Το ταλέντο σε συνδυασμό - επιμένω -με το διάβασμα και την εξάσκηση θα φέρει το καλό αποτέλεσμα. Γιατί ο ποιητής, μόνον γράφοντας, σβήνοντας και απορρίπτοντας - κάποιες φορές - την ακαριαία έμπνευση, αφού προηγουμένως την τιθασεύσει και την χαλιναγωγήσει μπορεί να φέρει το ζητούμενο αισθητικό αποτέλεσμα στην ισορροπία του Λόγου.


Είναι δεδομένη η ευκολία που παρέχει το διαδίκτυο - κυρίως - ώστε να χρήζονται συγγραφείς και ποιητές όλοι όσοι γράφουν. Πόσο αφελές ή και επικίνδυνο είναι κατά τη γνώμη σας αυτό, κυρία Στρέζου;

Ειλικρινά δεν με ενοχλεί να γράφουν όλοι, γιατί όλοι έχουν το δικαίωμα στην αποτύπωση προσωπικών συναισθημάτων. Με ενοχλεί αφόρητα η έπαρση όσων νομίζουν πως έχουν ήδη γίνει ποιητές. Στο διαδίκτυο αναπτύσσονται προσωπικές σχέσεις και βλέπουμε να χειροκροτούνται άτομα που καμία σχέση δεν έχουν με την ποίηση και τον ποιητικό τρόπο ζωής. Η Ποίηση είναι προπάντων άσκηση! Ο χρόνος είναι εκείνος που χρήζει τους ποιητές, γιατί οι ποιητές γράφουν για το μέλλον. Εάν καταφέρουμε να ανέβουμε το πρώτο σκαλί της ποίησης… ίσως το κοινό και ο χρόνος δείξουν μια κάποια γενναιοδωρία στους ασκητές της γραφής.

Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τη συνομιλία μας, θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί οι νέοι δεν καταπιάνονται με την ανάγνωση της ποίησης αλλά και της λογοτεχνίας και ποιος θα ήταν κατά τη γνώμη σας ένας καλός τρόπος να μπουν από νωρίς σε ανάλογου επιπέδου αναγνώσματα;

Για μένα το πρόβλημα ξεκινάει από το σχολείο. Ίσως αναρωτηθείτε και δικαίως, τι ρόλο παίζει η οικογένεια σε αυτό τον τομέα. Προσωπικά, μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που καμία σχέση δεν είχε με το βιβλίο. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μου ήταν εκείνοι που φώτισαν πρώτοι το δρόμο, για να ακολουθήσω και να βαδίσω, στα δικά τους πατήματα. Είστε εκπαιδευτικός και γνωρίζετε πολύ καλά πως οι ψυχές των παιδιών επηρεάζονται από φωτισμένους δασκάλους. Γιατί, όπως είπε και ο Μέγας Αλέξανδρος για τον δάσκαλό του τον Αριστοτέλη «Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στον δάσκαλό μου το εύ ζην». Μόνον η σωστή παιδεία μπορεί να ανυψώνει τον άνθρωπο στις κλίμακες της ψυχικής ευδαιμονίας. Σήμερα, με την ευκολία που παρέχει το διαδίκτυο και τη σωστή χρήση του, δεν υπάρχει δικαιολογία στη μη απόκτηση της γνώσης. Όλοι μπορούμε, αρκεί φυσικά να το θέλουμε. Όσο για τους νέους είμαι αισιόδοξη… θα βρουν σιγά-σιγά το δρόμο τους. Δυστυχώς, η γενιά μου και η αμέσως προηγούμενη από μένα τους κληροδότησε μια εποχή κρίσης σε όλα τα επίπεδα. Θέλω να πιστεύω πως θα διεκδικήσουν το μερίδιο στην ευτυχία που τους αναλογεί.

Σας ευχαριστώ πολύ!!!

                                               Η σελίδα της εφημ.Θεσσαλία,της 18ης Μαίου.


Καταβύθιση στο έργο των ποιητών,αλλά και προσωπικό ποιητικό ταξίδι.



Τρία χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου τόμου και μετά από γραφή που εξελίχθηκε σταδιακά, κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική,ο δεύτερος τόμος των Αισθητικών αναλύσεων του έργου 19 σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Είναι μιά συλλεκτική έκδοση όχι μόνο για τους λάτρεις της ποίησης και το εξειδικευμένο αναγνωστικό κοινό που αρέσκεται σε εντρυφήσεις αναλυτικής σκέψης (ο πρώτος τόμος θεωρήθηκε ιδανικό βοήθημα για φιλολόγους και μαθητές) αλλά και για κάθε αναγνώστη που θέλει να ανακαλύψει ταυτόχρονα πολλούς δημιουργούς και να αναζητήσει εκείνους, που μιλούν κατευθείαν στο δικό του συναίσθημα. Διαβάζοντας το βιβλίο, ο αναγνώστης αποκαλύπτει τα σημεία που τον ενώνουν με κάθε έναν από τους δημιουργούς, μια και υπάρχει πνευματική συγγένεια μεταξύ δημιουργών και αναγνωστικού κοινού. 

Το βιβλίο αποτελεί πρωτίστως μια προσωπική (της συγγραφέα) καταβύθιση στις λέξεις του έργου κάθε δημιουργού, την παρουσίαση και επέκτασή τους μέσα από δικές της λέξεις, έπειτα από βαθιά μελέτη των πονημάτων τους, αποκαλύπτοντας την προσωπική τους ενσυναίσθηση και την αισθητική τους στα μάτια των αναγνωστών. 
Είτε γνωρίζει κάποιος το έργο τους, είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι μετά την ανάγνωση του βιβλίου, επιθυμεί να ασχοληθεί με τον καθέναν ξεχωριστά. Αναγνωρίζοντας ότι είναι πέρα από δύσκολο και παρακινδυνευμένο ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά με γνώμονα την εκτίμηση της ίδιας της ποιότητας της γραφής τους, η Σοφία Στρέζου καταφέρνει,τελικά, να οδηγείται με ασφάλεια και επιτυχία και να να αναδεικνύει δημιουργούς με σημαντικό έργο, συστήνοντάς τους σε εμας, μέσα από τις "εκλεκτικές συγγένειες", για να μπορεί, όπως λέει η ίδια, «ο στοχασμός, προοδευτικά και αθόρυβα να ακολουθεί το συμπαντικό υπαινισσόμενο πεδίο της γνώσης».

                                           
 
  Διαβάζοντας την προσωπική Ποιητική συλλογή της Σοφίας Στρέζου, "Tης μνήμης… κόκκινη θάλασσα", υπάρχει έντονο το στοιχείο της έλλειψης, της απώλειας, της ματαίωσης, της απουσίας, συναισθήματα που εμπνέουν την ποιήσή της, η οποία έρχεται ως λυτρωτική εκδήλωση, που προσπαθεί να καλύψει το κενό ώστε,  "να ξεκινήσει άλλο ένα ταξίδι στην άκρη των στίχων". 

Πρόκειται για έναν συνδυασμό ρεαλισμού και και λυρικής έξαρσης, με ξεχωριστή ποιότητα, με γλωσσική επάρκεια, με γλώσσα που απεικονίζει βαθυστόχαστες εικόνες, εναλλασσόμενες με τις έννοιες των λέξεων, ελκύοντας τη συναισθηματική μας ευαισθησία,αλλά και κεντρίζοντας τη σκέψη μας. 
Με ρέοντα ποιητικό λόγο, με υπέρβαση στη δομική κατασκευή των στίχων, καταφέρνει να δώσει διάσταση στην αοριστία του χρόνου, μπροστά σε μια κόκκινη θάλασσα.
 
«μυρίζεις το ανύποπτο άρωμα μιας σκοτεινής θάλασσας, ξοδεύοντας τις ώρες για να σώσεις και να σωθείς, από τη μνήμη ....»


Χαριτίνη Μαλισσόβα


Η παρουσίαση της συνέντευξη στο προσωπικό ιστολόγιο της Χαριτίνης Μαλισσόβα,
"Δια - Λόγου Διαδρομές"

http://wwwharitinicom.blogspot.gr/2014/05/2.html?m=1

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ – Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου



ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ – Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου από την Σοφία Στρέζου

Από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2014, το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου,
«Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου».

Μακριά από τις ιστορικές περιπλανήσεις των τελευταίων  αναγνωσμάτων, ο συγγραφέας μεταφέρει την αφηγηματική του στα νεώτερα χρόνια, από το 1960 μέχρι το 1990. Βέβαια, δεν λείπουν οι αναφορές από τις επιπτώσεις του εμφύλιου σπαραγμού με το πέρασμα των χρόνων στις ζωές των ανθρώπων. Γιατί, το παρελθόν όσο πιο κοντινό είναι, τόσο πιο πολύ σκληραίνει τις ψυχές στις αυλακώσεις της μνήμης.
Αναξυπνάται η αθέατη πλευρά όσων θέλησαν να θαφτούν σε λησμονημένους ή αγνοημένους προορισμούς.

Ο Γιάννης Καλπούζος χρησιμοποιεί τον γενέθλιο τόπο, την Άρτα και την γύρω περιοχή, για να διατρέξει η εξιστόρηση της θεματογραφίας του με ηχητικά κελαρύσματα, από την ντοπιολαλιά της Ηπείρου ως την Αθήνα. Καταγράφεται το κοινωνικό πλαίσιο και η πολιτισμική αισθητική, από τα χωριά και την πόλη με την νοοτροπία της εποχής. Παγιωμένες αντιλήψεις και προκαταλήψεις προσδιορίζονται με αυθεντικότητα στους κανόνες ηθικής των ανθρώπων εκείνης της περιόδου.

Η ιστορική μνήμη ανατροφοδοτείται μέσα από φανερές και αφανέρωτες - κάποιες φορές - βιωματικές του ίδιου του δημιουργού, σαν διατρέχονται οι δεκαετίες στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Ο λόγος του μεστός, βαθιά ανθρώπινος και ειλικρινής, στη ωμή λεκτική περιεκτικότητα. Αναγνωρίζεται η αισθητική ποιητική του προσέγγιση, καθώς αφυπνίζεται στην γραφή και υποδόρια τον διαπερνά.
Άλλωστε, ο τίτλος «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» είναι επιλογή από την τραγουδισμένη στιχουργική μυθολογία του.

Κι όσο ασφυκτικό μπορεί να είναι ένα κοινωνικό κατεστημένο, τόσο μπορεί να ανθίζει ανεπίγνωτα η αίσθηση της ελευθερίας στις καρδιές αθώων θυμάτων. Αναδεικνύεται ένας υπερβατικός ρεαλισμός, στο αρχιτεκτονικό περιστύλιο του αφηγηματικού οικοδομήματος. Στις προσόψεις λέξεις βγαλμένες από μια άλλη εποχή, με ονόματα και μνήμες συγκροτούν τον τοπιολογικό προσδιορισμό στο χρόνο, που διαδραματίζεται η συγγραφική
μυθοπλασία.
Η σκληρή πραγματικότητα αποτυπώνεται με ευαισθησία και με κρυφό αλλά ρέοντα λυρισμό. Ισορροπεί ανάμεσα στον αιφνιδιασμό του αναγνώστη, από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα μιας πολιτισμικής πραγματικότητας, που η αναγωγή της δεν είναι δα και τόσο μακρινή στις διασταυρώσεις του παρελθόντος.
Τούτο το παρελθόν ανασύρει ο Γιάννης Καλπούζος, μετατρέποντάς το σε αφηγηματική με ιστορικές εκφάνσεις στη δυναμική της μυθιστορηματογραφίας. Ο τρόπος και τα υλικά αξιοποιούνται από τον δημιουργό, για να αναδειχτούν οι πολικές νευρώσεις της περιφέρειας, που αβίαστα απομυθοποιούνται.

Είναι η προσωπική θυμητική αφετηρία στα ακούσματα και στα βιώματα εκείνης της περιόδου. Έτσι, δημιουργεί μια ξέθωρη ελαιογραφία, με θύμησες από τις ρωγμές που άφησαν οι άνθρωποι στο πέρασμά τους. Τα ιστορημένα αινίγματα ταξιδεύουν με τον άνεμο, στα απολιθώματα του χρόνου, τακτοποιημένα σε βασανιστικές σιωπές, για να γεωγραφείται η νοσταλγία στην τοπιογραφία της μνήμης.

Κεντρικό πρόσωπο της μυθοπλασίας είναι ο υπερβατικός χαρακτήρας του  Άνδη. Ο ήρωάς του γίνεται ο διαχειριστής της επιβίωσης και της μετάβασης από ένα αλλοτριωμένο παρών σ’ ένα αναχωρητικό μέλλον. Η ανάβαση δεν είναι εύκολη, αν και ο ίδιος επιλέγει εύκολους τρόπους για να το ανασυγκροτήσει.
Το ανασκευάζει επιλεκτικά, απορρίπτοντας διλλήματα για να μπορεί να προτάσσει το ουτοπικό αίτημα του ανθρώπου, που επιδιώκει την γνώση. Συνομιλεί μαζί της, αξιοποιώντας το πρόσταγμά της.

Ο Άνδης θα συγκρουσθεί, θα ερωτευθεί και θα αγαπήσει βαθιά τη Θάλεια. Μέσα από δυνατά πάθη και παθήματα, θα αποδομήσει την νόθα αστικοποίηση και τους αστούς που την περιβάλλουν.
Με διαρκείς αναστοχασμούς, το αγόρι της επαρχίας εκπολιτίζεται, διατηρώντας αλώβητο τον γνήσιο χαρακτήρα του.
Ιστορικά προσδιορίζεται, μια και η ιστορία έμελλε να είναι το εισιτήριο στις διαδρομές της γνώσης και της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του.

Θα καταφέρει να ενταχθεί με ρήξεις και υπερβάσεις, στο αφιλόξενο περιβάλλον της πόλης αποκαλύπτοντας ένα νέο ορίζοντα δράσης.
Γιατί, πάντα υπάρχει μια υπόσχεση πως το ταξίδι είναι πολύ πιο μακρινό από όσο κανείς φαντάζεται.
Ο Άνδης θα διασχίσει όλες τις δραματικές αποστάσεις και τα ερείπια, για να μπορεί να νικά η αγάπη!
Κι όσο αξημέρωτη είναι η νύχτα, άλλο τόσο αξημέρωτη είναι κι η ζωή σε πόνους που ενταφιάστηκαν στο μαξιλάρι της λύπης.

Καμιά αυταπάτη δεν τυλίγει τον Άνδη, σαν η φτώχια ξυστά περνάει δίπλα του. Παλεύει με πρωτόγονα ένστικτα να επιβιώσει στους αμετάκλητους δρόμους.
Θα καταφέρει να ξεκλειδώσει το χάος, βαφτίζοντας την αγάπη ως το πιο μεγάλο συναίσθημα, πανί ανοιγμένο στης καρδιάς του τις πλεύσεις.
Θα σταθεί απέναντί της ισότιμα, αφήνοντας για πάντα πίσω του πτώσεις στα οροπέδια της λύπης. Με δοσμένες όλες τις απαντήσεις, η αγάπη ξεκινά τις δικές της πτήσεις, «κόντρα στη συναισθηματική πτώση των καιρών μας», όπως λέει ο Γιάννης Καλπούζος


Ο Γιάννης Καλπούζος θα πει για το βιβλίο του:

«Το "Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου", είναι ένα έργο πραγμάτευσης του κοντινού παρελθόντος από τη δεκαετία του 1960 μέχρι το 1994, ενώ με μικρές αναδρομές φτάνει κι ως τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Διαδραματίζεται κυρίως στην Άρτα και στην Αθήνα, ενώ ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη, στις Σπέτσες, στην Κω, στην Ξάνθη, στη Φλώρινα, στη Σκιάθο και στο Παρίσι.
Μέσα από τα δύο κεντρικά πρόσωπα, τον Άνδη και τη Θάλεια, αλλά και τους δευτεραγωνιστές και την πολυπλοκότητα των σχέσεων επιχειρείται μια απεικόνιση της σύγχρονης Ελλάδας, πολλάκις με παιγνιώδες ύφος, με κωμικό και έντονα σαρκαστικό τρόπο.

Όπως και στα προηγούμενα βιβλία μου, ακολούθησα την τεχνική της πολυεπίπεδης γραφής, αφήνοντας τον αναγνώστη να σταθεί μόνο στη μυθοπλασία ή και ν’ ανιχνεύσει όσα κρύβονται κάτω από αυτήν. Άλλωστε, ένα βιβλίο γεννά τόσα όσοι και οι αναγνώστες του, δεδομένου ότι καθένας κινητοποιεί τις δικές του προσλαμβάνουσες· σκέψη, φαντασία, παρατηρητικότητα, γνώσεις, αισθητική και συναισθηματικό κόσμο.

Επιδίωξή μου το μυθιστορηματικό ταξίδι και η αναγνωστική ευφορία. Συνάμα να μιλήσω για την επιφάνεια και τον βυθό, την ψυχή· το πάλεμα των εσωτερικών φωνών και τις έξωθεν συνθήκες που προδιαγράφουν την τύχη των ανθρώπων· τις λαβωματιές της Ιστορίας όπως αντανακλούν πάνω μας· τις επιπτώσεις του εμφύλιου σπαραγμού, τους εθνικούς και πολιτισμικούς ακρωτηριασμούς και την ανδροκρατούμενη κοινωνία, αξιοποιώντας ενίοτε κώδικες και σύμβολα· την πολιτική ουτοπία πολλών, την αξία της ατομικής καλλιέργειας της ψυχής και του πνεύματος, τη μηδενιστική στάση και την έλλειψη νηφαλιότητας και περίσκεψης στις αντιδράσεις μας· την ανθρωπογεωγραφία, τις παθογένειες και τα σύνδρομα των δεκαετιών 1960­1990· τις πολλές «Ελλάδες», που πολλοί δεν υποψιάζονται καν ότι υπάρχουν· την επίδραση του συναισθήματος στη λογική και στις αποφάσεις μας· για τα κρίματα των προηγούμενων γενιών, τα οποία βασανίζουν τις επόμενες όπως στις μέρες μας πληρώνουν τα παιδιά μας τον κόσμο που κτίσαμε· την ενδοοικογενειακή βία· τις παράλληλες πορείες των ανθρώπων, οι τόσο ξεχωριστές για τον καθένα την ίδια στιγμή· την έννοια της πατρίδας και πλήθος επιμέρους θεμάτων. Τέλος και σαφέστατα για την πεμπτουσία της ζωής, τον έρωτα και την αγάπη, που μέσα σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο εγωκεντρισμός και η ιδιοτέλεια έρχονται να μεταβολίσουν το «δικό μου» και να το κάνουν «δικό σου», εξού και ο τίτλος του μυθιστορήματος. Βέβαια προέρχεται από το γνωστό τραγούδι, του οποίου ο ίδιος έγραψα τους στίχους παλαιότερα.

Προσδοκία μου να λειτουργήσει ως αισιόδοξη πνευματική πτήση κόντρα στη συναισθηματική πτώση των καιρών μας».


Η Σοφία Στρέζου μιλάει για το νέο της βιβλίο «Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος» στη Τζένη Κουκίδου

 Πως σας ήρθε η ιδέα;

Πριν χρόνια, άρχισα να γράφω δειλά για βιβλία νέων δημιουργών ή τουλάχιστον λιγότερο γνωστών, ώστε να προβάλω το έργο τους, μέσα από το ιστολόγιό μου «Αισθητικές αναλύσεις ποιητών». Πίστευα τότε και εξακολουθώ να το πιστεύω και σήμερα πως η Ποίηση επιζεί με τον Ποιητή και ο Ποιητής επιζεί με την Ποίηση!
Επομένως, όφειλα να αναδείξω το έργο τους μέσα από ένα αισθητικό αγνάντεμα , καθώς οι έως τότε παρουσιάσεις περιορίζονταν σε έναν στείρο φιλολογικό επαρσισμό, που όχι μόνον δεν ήταν ελκυστικός για τους αναγνώστες, αντίθετα ένιωθα πως λειτουργούσε απωθητικά.
Άλλωστε, για πολλά χρόνια μελετούσα κι εξακολουθώ να μελετώ την φιλοσοφία της αισθητικής ως επιστήμη και ως γνώση που ασχολείται με τον τρόπο πρόσληψης και βίωσης της αισθητικής εμπειρίας του δημιουργού.
Έτσι, με την παρότρυνση των ίδιων των δημιουργών γεννήθηκε το πρώτο βιβλίο «Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών», που εκδόθηκε το 2011 από την «άνεμος εκδοτική», για να ακολουθήσει τρία χρόνια μετά, ο «2ος Τόμος Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών» με την συνδρομή τους πάντα, από την «άνεμος» εκδοτική.

Που γράψατε το βιβλίο σας;
Το βιβλίο γράφεται ανάλογα με τα βιβλία που φτάνουν στα χέρια μου και ανάλογα με το τι μου γεννά η ανάγνωση των ποιημάτων ή των μυθιστορημάτων. Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος χώρος. Συνήθως, κρατώ σημειώσεις κατά την ανάγνωση και μετά μεταφέρω ολοκληρωμένες τις σκέψεις μου στον υπολογιστή. Εστιάζω την προσοχή μου σε εκείνα τα κείμενα που μου άρεσαν περισσότερο. Θεωρητικά, δεν θέλω να κάνω εκπτώσεις στα κείμενά τους, αλλά εφ’ όσον δεν μπορούν να χωρέσουν όλα σε μία ανάλυση, αναφέρομαι επιλεκτικά σε κάποια από αυτά.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Η γραφή του εξελίχτηκε σταδιακά. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί. Πραγματοποιήθηκε μέσα από βαθιά μελέτη στα πονήματα των δημιουργών.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Είναι η προσωπική καταβύθιση που επιδιώκει την παρουσίαση των λέξεων του δημιουργού και την επέκτασή τους μέσα από τις δικές μου λέξεις.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Σε αυτό το βιβλίο περιλαμβάνονται 19 δημιουργοί. Ο καθένας έχει διανύσει την δική του πορεία στον χώρο του. Εκείνο που επιθυμώ είναι να ανακαλύψω την προσωπική του ενσυναίσθηση και να την αποκαλύψω αισθητικά πια, στα μάτια των αναγνωστών.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Όλους τους δημιουργούς τους αγάπησα, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους. Όλοι τους μου έδωσαν «το ωραίο ταξίδι», κατά πως λέει ο Καβάφης.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν έχει να κάνει με ήρωες, αλλά με δημιουργούς που αγωνίζονται ηρωικά να χτίσουν τις λέξεις τους. Γιατί, κάθε βιβλίο εμπεριέχει τον αγώνα του δημιουργού, από την σύλληψη του πονήματος έως και την έκδοσή του.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κατά αρχήν, είναι μια συλλεκτική έκδοση που μπορεί ο κάθε αναγνώστης να ανακαλύψει, ταυτόχρονα πολλούς δημιουργούς και να αναζητήσει εκείνους, που μιλούν κατευθείαν στο δικό του συναίσθημα.
Αφορά βέβαια κι ένα πιο εξειδικευμένο αναγνωστικό κοινό, που αρέσκεται σε εντρυφήσεις αναλυτικής σκέψης.
Για παράδειγμα, το πρώτο βιβλίο θεωρήθηκε ιδανικό βοήθημα σε φιλολόγους και μαθητές, σύμφωνα με τα μηνύματα και τα mails που έλαβα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Σαν άνθρωπος έχω κι εγώ τις αγωνίες μου. Είμαι μητέρα και ανησυχώ για το πώς θα διαχειριστούμε όλη αυτή την κρίση, που μαστίζει τις μέρες μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Φοβάστε...
Φυσικά και φοβάμαι!
Προσπαθώ όμως, όσο μπορώ, να μην ασφυκτιώ μέσα στον φόβο, γιατί πιστεύω πως δεν είναι καλός σύμβουλος.

Αγαπάτε...
Ναι… συνεχίζω να αγαπώ, γιατί μόνον με την αγάπη - που είναι κινητήριος δύναμις - μπορούμε να λύσουμε πολλά από αυτά που μας δυναστεύουν.

Ελπίζετε...
Πάντα ελπίζω!
Η ελπίδα είναι το αντίδοτο στη θλίψη των ημερών που ζούμε.

Θέλετε...
Πολλά είναι εκείνα που θέλω, κυρίως για τους άλλους, για εκείνους που αγαπώ! Να είμαστε προπάντων καλά και να υπάρχει ειρήνη και αρμονία στους ανθρώπους.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Θα ήθελα να το λατρέψουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Κι αυτό, όχι γιατί το έγραψα εγώ, αλλά γιατί θα συναντηθούν με 19 δημιουργούς, που έχουν να πουν πολλά με τις λέξεις τους.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Στην εισαγωγή του βιβλίου θα βρείτε ένα δικό μου δοκίμιο, με τίτλο «Εκλεκτικές συγγένειες». Επειδή όλοι - εν δυνάμει - είμαστε πνευματικοί συγγενείς με τους αναγνώστες, θεωρώ πως πρέπει να ανακαλύπτουμε τα σημεία που μας ενώνουν.

Γιατί δεν πρέπει;
Δεν θα μπορούσα για κανένα βιβλίο να πω πως δεν πρέπει να διαβαστεί, πόσο μάλλον για ένα δικό μου!

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μπορείτε να το βρείτε μέσα από το site της «άνεμος» εκδοτική http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/aisthitikes-analyseis2.html και σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Στο mail μου: strezsof@gmail.com
Στο facebook: https://www.facebook.com/sofia.strezou
στις ιστοσελίδες μου: http://sofiastrezou.blogspot.gr/
& http://anagnoseispoiiton.blogspot.gr/
και στο κανάλι που διατηρώ στο YouTube
https://www.youtube.com/user/sofiastrez

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Πολλά! Όσα και τα χρώματα των δημιουργών που αναδύονται από τις λέξεις τους.

Ποια μουσική;
Γλυκιά και τρυφερή! Του Michael Nyman -The Sacrifice

Ποιο άρωμα;
Γιασεμί και νυχτολούλουδο μέσα στη νύχτα!

Ποιο συναίσθημα;
Έκπληξη των πιο βαθιών συναισθημάτων!

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Θα μπορούσε ένα είναι ένα όμορφο παζλ, στις οδοιπορίες της ανακάλυψης όμορφων λέξεων.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Πάλι θα είχα σχέση με την γραφή και την επικοινωνία.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Διαβάζω καθημερινά και πάντα ανάλογα με την διάθεση.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Φυσικά! Πολλοί είναι οι πνευματικοί μου δάσκαλοι, χρόνια τώρα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν, γιατί άλλα στοιχεία πήρα από την φιλοσοφία, που διαμόρφωσε τον χαραχτήρα μου και άλλα από την λογοτεχνία που διαμόρφωσε και εξακολουθεί να διαμορφώνει το ποιητικό μου γίγνεσθαι. Αν ονομάτιζα κάποιους, θα αδικούσα άλλους κι αυτό δεν το θέλω γιατί από όλους πήρα τόσα πολλά, που ειλικρινά μου είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσω.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Όπως σας προανέφερα, το βιβλίο μου δεν περιέχει ήρωες, αλλά δημιουργούς που εγώ επιλέγω να παρουσιάσω.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Χρειάζεται μια ιδιαίτερη ικανότητα στη γραφή του λόγου, συνυφασμένη με φαντασία και εμπειρία και πάνω από όλα βαθιά μελέτη όσων έχουν ειπωθεί.
Η φαντασία δεν είναι ένα ανεξάντλητο αμάλγαμα ύλης, ενδυναμώνεται όμως, με πολλά και ποικίλα αναγνώσματα.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Αν το γνωρίζαμε, θα γράφαμε όλοι μόνο πετυχημένα βιβλία. Βέβαια κι αυτό είναι υπό αμφισβήτηση για το τι θεωρούμε πετυχημένο βιβλίο.
Για μένα, επιτυχία είναι, όχι μόνον ο αριθμός των αναγνωστών, αλλά και η ποιότητα που προσδιορίζει το άγγιγμα ενός βιβλίου.
Αν κάποιος ακουμπήσει το δικό του συναίσθημα στο βιβλίο που διαβάζει, τότε θεωρείται επιτυχία!

Τι την αποτυχία;
Κανείς - εκ προοιμίου - δεν ξεκινά τη συγγραφή ενός βιβλίου με την προϋπόθεση πως θα αποτύχει.
Προϋπάρχει η πρόκληση του δημιουργού, να ανταποκριθεί στις δικές του αναζητήσεις, πάντα με την πρόθεση να αγγίξει και να τον αγγίξουν οι αναγνώστες. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Είμαι υπέρ του μέτρου. «Παν μέτρον άριστον», είχε πει ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος τον 60 π.Χ. αιώνα.
Βιβλιοφάγος ναι, αλλά με προϋποθέσεις.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Η μοναδικότητα της ζωής!


Σας ευχαριστώ πολύ,
για την επανασυνάντησή μας, σε όμορφα ταξίδια λέξεων!!!

Σοφία Στρέζου


Όλη η παρουσίαση στο ιστολόγιο της Τζένης Κουκίδου

http://koukidaki.blogspot.gr/2014/05/aisthhtikes-analyseis-sofia-strezou-deuteros-tomos.html