Η Σοφία Στρέζου φιλοξενείται στην εφημερίδα "Θεσσαλία". Συνέντευξη στην Χαριτίνη Μαλισσόβα

Η Σοφία Στρέζου φιλοξενείται στην εφημερίδα "Θεσσαλία". Συνέντευξη στην Χαριτίνη Μαλισσόβα με αφορμή το νέο της βιβλίο "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος, που κυκλοφορεί από την "άνεμος" εκδοτική.  

" Μόνο η σωστή Παιδεία μπορεί να ανυψώνει τον άνθρωπο

στις κλίμακες της ψυχικής ευδαιμονίας"

Παρουσιάζοντας το 2ο τόμο με τίτλο:"Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών",αλλά και την πρόσφατη προσωπική της ποιητική συλλογή,"της Μνήμης,... κόκκινη θάλασσα",που κυκλοφορούν από την Άνεμος εκδοτική,η ποιήτρια και συγγραφέας Σοφία Στρέζου μιλά στις Διαδρομές για την δυσκολία του εγχειρήματος της ανάλυσης του έργου άλλων δημιουργών,για το κατά πόσο το προσωπικό στοιχείο εμπεριέχεται στο έργο της,αλλά και για τη γνώμη της για το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα· «Επιδιώκω, λέει η ίδια, να φτάσω στην προσωπική ενσυναίσθηση του δημιουργού και αφού την ανακαλύψω, να την αποκαλύψω αισθητικά, στα μάτια των αναγνωστών.»

Η Σοφία Στρέζου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και δημοσιογραφία. Από το 1986, ζει στην Αθήνα και στην Χαλκίδα. Δημοσιευμένα ποιήματά της υπάρχουν σε διάφορες ανθολογίες και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Παρουσιάζει και απαγγέλλει κείμενα άλλων δημιουργών. Μια εξίσου σημαντική δραστηριότητά της, είναι η αισθητική ανάλυση στο έργο διάφορων λογοτεχνών. Άλλα έργα της είναι: «Νυχτερινό Πρελούδιο» (1987, εκδόσεις Νέα Σκέψη). «Ψυχής Αγγίγματα» (2010, ιδιωτική έκδοση). «Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών» (2011, Άνεμος εκδοτική).

 Με χαρά σας καλωσορίζω στις Διαδρομές και στην εφημ. Θεσσαλία, κυρία Στρέζου. Παρόλο που σχετίζεστε με την Αθήνα, έχετε επιλέξει ως μόνιμο τόπο διαμονής σας την όμορφη Χαλκίδα, πόλη με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Βόλο.

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση! Από τότε που σταμάτησα να εργάζομαι, αποφασίσαμε με την οικογένειά μου, να μετακομίσουμε στο εξοχικό μας σπίτι, που βρίσκεται σ’ ένα παραθαλάσσιο οικισμό στη Χαλκίδα και να το μετατρέψουμε σε μόνιμη κατοικία. Επιθυμία μεγάλη ήταν να αφεθούμε στους ευεργετικούς ρυθμούς της εξοχής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να έρθουμε πιο κοντά στη φύση, καθώς καθημερινά την απολαμβάνουμε! Είναι η ποιότητα ζωής που πάντα επιδιώκαμε να έχουμε και νομίζω πως την βρήκαμε! Πράγματι, οι δύο πόλεις έχουν κοινή συνισταμένη τη θάλασσα, που όλοι λατρεύουμε! 

 "Αισθητικές αναλύσεις ποιητών", ο 2ος Τόμος, που κυκλοφορεί από την «άνεμος» εκδοτική.

Μετά από τρία χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου των «Αισθητικών αναλύσεων δημιουργών», ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσει ο 2ος Τόμος. Είναι μια ευτυχισμένη στιγμή, γιατί πιστεύω πως οφείλουμε να αναδεικνύουμε δημιουργούς, που το έργο τους είναι σημαντικό, αλλά δεν τυγχάνουν πάντα μεγαλύτερης αναγνώρισης. Με τούτη την προσπάθεια, θέλω να ελπίζω, πως το αναγνωστικό κοινό, θα τους ανακαλύψει στις σελίδες του και θα επιχειρήσει να μάθει περισσότερα για τους ίδιους και το έργο τους.

 Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τους ποιητές στους οποίους αναφέρεστε;

  Μοναδικό κριτήριο - είναι πάντα κατά την προσωπική μου άποψη - η ποιότητα της γραφής. Όταν ανακαλύπτω δημιουργούς που οι λέξεις τους έχουν εκείνο το ενδιαφέρον που με συγκινεί και τροφοδοτεί τις δικές μου αισθήσεις, τότε επιχειρώ μια αισθητική προσέγγιση στα λόγια τους. Και είναι αυτά τα λόγια, που επεκτείνουν την δική μου διαλεκτική, στην γεωγραφία του λόγου. Έτσι, μέσα από το έργο τους αναγεννάται ένα άλλο είδος Λόγου στην περιφέρεια της δημιουργικής έμπνευσης. Με αυτό τον τρόπο, εμβαθύνω στην ενσυναίσθηση του δημιουργού, αναγνωρίζοντας προσωπικά ή άλλα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στην σχηματοποίηση της γραφής του.

 Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ποιητή να δει με κριτική ματιά το έργο των συναδέλφων του; Και πόσο παρακινδυνευμένο είναι ταυτόχρονα;

Σίγουρα δεν είναι εύκολο! Απαιτεί γνώσεις, γιατί τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζω προσωπικά τον δημιουργό. Τον ανακαλύπτω στις σελίδες του βιβλίου του και τον αποκαλύπτω στα μάτια των αναγνωστών. Τούτο βέβαια είναι αρκετά παρακινδυνευμένο. Ωστόσο, μετά από βαθιά μελέτη και διαβάζοντας λέξη προς λέξη το πόνημα, οδηγούμαι στα όρια της αναγνώρισης της προσωπικότητας, με κάποια ασφάλεια. Άλλωστε, αν αγαπά κανείς τους δημιουργούς, δεν έχει ανταγωνιστική διάθεση. Υπάρχει η συνοδοιπορία στην ποίηση και στις διασχίσεις της. 

 Tι προσλαμβάνει ο αναγνώστης από το βιβλίο, αν δεν είναι ο ίδιος ποιητής, συγγραφέας ή φιλόλογος; Ποιο κίνητρο δίνετε στο μέσο αναγνώστη για να διαβάσει το βιβλίο σας;

 Δεκαεννέα δημιουργοί σε ένα μόνο βιβλίο είναι κίνητρο για όλους τους αναγνώστες! Υπάρχουν αποσπάσματα και δείγματα γραφής, που δίνουν την δυνατότητα αλλά και το εφαλτήριο, για ένα αναγνωριστικό ξεκίνημα στα ταξίδια των δημιουργών. Είμαι βέβαιη, πως μετά θα τους αναζητήσουν. Η εμπειρία από το πρώτο βιβλίο αυτό μου έδειξε. Ακόμα και σήμερα, λαμβάνω μηνύματα για δημιουργούς που δεν τους γνώριζαν, αλλά η δική μου οπτική ήταν το ερέθισμα μιας νέας αναζήτησης. Όσο για το εξειδικευμένο κοινό, σίγουρα θα βρει νέους αναγνωστικούς τόπους και τρόπους διατύπωσης της σκέψης.

 Με δεδομένο ότι γνωρίζω και εκτιμώ ιδιαίτερα τη γραφή σας και δη την ποιητική, δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και σε αυτή. Η τελευταία σας ποιητική συλλογή με τίτλο, «Της μνήμης Κόκκινη θάλασσα» είναι για μένα ένα λυρικό και ταυτόχρονα στοχαστικό ταξίδι στα άδυτα της εσωτερικής μας θάλασσας, αν μπορώ να το θέσω υπαρξιακά. Ποια ήταν, ωστόσο, η δική σας ανάγκη, τα δικά σας ερεθίσματα, όταν γράφατε τα ποιήματά σας;

  Η ποιητική συλλογή «Της μνήμης… κόκκινη θάλασσα» είναι όλα αυτά που συνοψίζετε, αλλά και όλα εκείνα που οι αναγνώστες εντοπίζουν. Έχω διαπιστώσει πως εμείς - οι άνθρωποι - διαθέτουμε παράλληλες βιωματικές. Έτσι, ο καθένας βρίσκει να ακουμπήσει εκεί που ακουμπά το προσωπικό του συναίσθημα. Η αφηγηματική ίσως είναι διαφορετική. Επί της ουσίας, όλοι ταλαντευόμαστε ανάμεσα στο συναίσθημα και στην κατανόησή του. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο για έναν ποιητή να μη γράψει ό,τι τον βασανίζει. Μόνον έτσι η γραφή λειτουργεί λυτρωτικά και ενίοτε θεραπευτικά.

 Eίναι, τελικά, πάντοτε αυτοβιογραφική η ποίηση και η δική σας, ειδικότερα;

Τα ερεθίσματα μπορεί κάποιες φορές να είναι προσωπικά και άλλες φορές να προέρχονται από βιωματικές τρίτων, από αναγνώσεις, από μουσικές και ό,τι άλλο μου προκαλεί ένα συγκινησιακό ενδιαφέρον ικανό να αποτυπωθεί στο χαρτί με λέξεις. Άλλωστε, όπως γνωρίζετε η αυτοβιογραφική έμπνευση δεν είναι μια ανεξάντλητη ύλη. Την μόνη ανεξάντλητη ύλη που αναγνωρίζω είναι η διαρκής μελέτη όσων έχουν ειπωθεί. Γι’ αυτό και τα διαβάσματα άλλων δημιουργών είναι για μένα πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Προχωράς πιο πέρα και εξελίσσεσαι…

Από την αναγνωστική μου εμπειρία στο έργο σας επισημαίνω τη χρήση της δύναμης της ελληνικής γλώσσας και τον πλούτο της σε βαθμό που πάντα να ανακαλύπτω καινούργια εκφραστικά μέσα. Πόσο αυθόρμητα βγαίνει αυτό και πόση τεχνική χρειάζεται; H ποίηση είναι θέμα ταλέντου, μόνιμης αναζήτησης ή και εξάσκησης;

Η ποίηση όπως και κάθε γραφή βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση νέων εκφραστικών μέσων. Όποιος επαναπαυτεί στην δική του βιωματική, κάποια στιγμή θα εξαντληθεί η αποτύπωση της προσωπικής εκφραστικής. Το ταλέντο σε συνδυασμό - επιμένω -με το διάβασμα και την εξάσκηση θα φέρει το καλό αποτέλεσμα. Γιατί ο ποιητής, μόνον γράφοντας, σβήνοντας και απορρίπτοντας - κάποιες φορές - την ακαριαία έμπνευση, αφού προηγουμένως την τιθασεύσει και την χαλιναγωγήσει μπορεί να φέρει το ζητούμενο αισθητικό αποτέλεσμα στην ισορροπία του Λόγου.

Είναι δεδομένη η ευκολία που παρέχει το διαδίκτυο - κυρίως - ώστε να χρήζονται συγγραφείς και ποιητές όλοι όσοι γράφουν. Πόσο αφελές ή και επικίνδυνο είναι κατά τη γνώμη σας αυτό, κυρία Στρέζου;

Ειλικρινά δεν με ενοχλεί να γράφουν όλοι, γιατί όλοι έχουν το δικαίωμα στην αποτύπωση προσωπικών συναισθημάτων. Με ενοχλεί αφόρητα η έπαρση όσων νομίζουν πως έχουν ήδη γίνει ποιητές. Στο διαδίκτυο αναπτύσσονται προσωπικές σχέσεις και βλέπουμε να χειροκροτούνται άτομα που καμία σχέση δεν έχουν με την ποίηση και τον ποιητικό τρόπο ζωής. Η Ποίηση είναι προπάντων άσκηση! Ο χρόνος είναι εκείνος που χρήζει τους ποιητές, γιατί οι ποιητές γράφουν για το μέλλον. Εάν καταφέρουμε να ανέβουμε το πρώτο σκαλί της ποίησης… ίσως το κοινό και ο χρόνος δείξουν μια κάποια γενναιοδωρία στους ασκητές της γραφής.

Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τη συνομιλία μας, θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί οι νέοι δεν καταπιάνονται με την ανάγνωση της ποίησης αλλά και της λογοτεχνίας και ποιος θα ήταν κατά τη γνώμη σας ένας καλός τρόπος να μπουν από νωρίς σε ανάλογου επιπέδου αναγνώσματα;

Για μένα το πρόβλημα ξεκινάει από το σχολείο. Ίσως αναρωτηθείτε και δικαίως, τι ρόλο παίζει η οικογένεια σε αυτό τον τομέα. Προσωπικά, μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που καμία σχέση δεν είχε με το βιβλίο. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μου ήταν εκείνοι που φώτισαν πρώτοι το δρόμο, για να ακολουθήσω και να βαδίσω, στα δικά τους πατήματα. Είστε εκπαιδευτικός και γνωρίζετε πολύ καλά πως οι ψυχές των παιδιών επηρεάζονται από φωτισμένους δασκάλους. Γιατί, όπως είπε και ο Μέγας Αλέξανδρος για τον δάσκαλό του τον Αριστοτέλη «Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στον δάσκαλό μου το εύ ζην». Μόνον η σωστή παιδεία μπορεί να ανυψώνει τον άνθρωπο στις κλίμακες της ψυχικής ευδαιμονίας. Σήμερα, με την ευκολία που παρέχει το διαδίκτυο και τη σωστή χρήση του, δεν υπάρχει δικαιολογία στη μη απόκτηση της γνώσης. Όλοι μπορούμε, αρκεί φυσικά να το θέλουμε. Όσο για τους νέους είμαι αισιόδοξη… θα βρουν σιγά-σιγά το δρόμο τους. Δυστυχώς, η γενιά μου και η αμέσως προηγούμενη από μένα τους κληροδότησε μια εποχή κρίσης σε όλα τα επίπεδα. Θέλω να πιστεύω πως θα διεκδικήσουν το μερίδιο στην ευτυχία που τους αναλογεί.

Σας ευχαριστώ πολύ!!!

                                               Η σελίδα της εφημ.Θεσσαλία,της 18ης Μαίου.

Καταβύθιση στο έργο των ποιητών,αλλά και προσωπικό ποιητικό ταξίδι.

Τρία χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου τόμου και μετά από γραφή που εξελίχθηκε σταδιακά, κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική,ο δεύτερος τόμος των Αισθητικών αναλύσεων του έργου 19 σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Είναι μιά συλλεκτική έκδοση όχι μόνο για τους λάτρεις της ποίησης και το εξειδικευμένο αναγνωστικό κοινό που αρέσκεται σε εντρυφήσεις αναλυτικής σκέψης (ο πρώτος τόμος θεωρήθηκε ιδανικό βοήθημα για φιλολόγους και μαθητές) αλλά και για κάθε αναγνώστη που θέλει να ανακαλύψει ταυτόχρονα πολλούς δημιουργούς και να αναζητήσει εκείνους, που μιλούν κατευθείαν στο δικό του συναίσθημα. Διαβάζοντας το βιβλίο, ο αναγνώστης αποκαλύπτει τα σημεία που τον ενώνουν με κάθε έναν από τους δημιουργούς, μια και υπάρχει πνευματική συγγένεια μεταξύ δημιουργών και αναγνωστικού κοινού. 

Το βιβλίο αποτελεί πρωτίστως μια προσωπική (της συγγραφέα) καταβύθιση στις λέξεις του έργου κάθε δημιουργού, την παρουσίαση και επέκτασή τους μέσα από δικές της λέξεις, έπειτα από βαθιά μελέτη των πονημάτων τους, αποκαλύπτοντας την προσωπική τους ενσυναίσθηση και την αισθητική τους στα μάτια των αναγνωστών. 

Είτε γνωρίζει κάποιος το έργο τους, είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι μετά την ανάγνωση του βιβλίου, επιθυμεί να ασχοληθεί με τον καθέναν ξεχωριστά. Αναγνωρίζοντας ότι είναι πέρα από δύσκολο και παρακινδυνευμένο ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά με γνώμονα την εκτίμηση της ίδιας της ποιότητας της γραφής τους, η Σοφία Στρέζου καταφέρνει,τελικά, να οδηγείται με ασφάλεια και επιτυχία και να να αναδεικνύει δημιουργούς με σημαντικό έργο, συστήνοντάς τους σε εμας, μέσα από τις "εκλεκτικές συγγένειες", για να μπορεί, όπως λέει η ίδια, «ο στοχασμός, προοδευτικά και αθόρυβα να ακολουθεί το συμπαντικό υπαινισσόμενο πεδίο της γνώσης».

                                           

 

  Διαβάζοντας την προσωπική Ποιητική συλλογή της Σοφίας Στρέζου, "Tης μνήμης… κόκκινη θάλασσα", υπάρχει έντονο το στοιχείο της έλλειψης, της απώλειας, της ματαίωσης, της απουσίας, συναισθήματα που εμπνέουν την ποιήσή της, η οποία έρχεται ως λυτρωτική εκδήλωση, που προσπαθεί να καλύψει το κενό ώστε,  "να ξεκινήσει άλλο ένα ταξίδι στην άκρη των στίχων". 

Πρόκειται για έναν συνδυασμό ρεαλισμού και και λυρικής έξαρσης, με ξεχωριστή ποιότητα, με γλωσσική επάρκεια, με γλώσσα που απεικονίζει βαθυστόχαστες εικόνες, εναλλασσόμενες με τις έννοιες των λέξεων, ελκύοντας τη συναισθηματική μας ευαισθησία,αλλά και κεντρίζοντας τη σκέψη μας. 

Με ρέοντα ποιητικό λόγο, με υπέρβαση στη δομική κατασκευή των στίχων, καταφέρνει να δώσει διάσταση στην αοριστία του χρόνου, μπροστά σε μια κόκκινη θάλασσα.
 

«μυρίζεις το ανύποπτο άρωμα μιας σκοτεινής θάλασσας, ξοδεύοντας τις ώρες για να σώσεις και να σωθείς, από τη μνήμη ....»

Χαριτίνη Μαλισσόβα

Η παρουσίαση της συνέντευξη στο προσωπικό ιστολόγιο της Χαριτίνης Μαλισσόβα,

"Δια - Λόγου Διαδρομές"

http://wwwharitinicom.blogspot.gr/2014/05/2.html?m=1