Nicos Pentaras:
Πολύ χρειάζονται τέτοιες εκδηλώσεις, γιατί είναι οάσεις, πραγματικά, στην έρημο και τη στέγνια της εποχής μας όσον αφορά στη πνευματική ζωή.
Λυπούμαι που άδυνατώ να παραστώ λόγω της μεγάλης απόστασης.. Τα θερμά μου συγχαρητήρια και δύναμη για τη συνέχεια!
Σοφία Στρέζου:
Σ' ευχαριστώ πολύ Νίκο !!! Έτσι νομίζουμε κι εμείς, πως χρειάζονται αυτές οι εκδηλώσεις.
Γνωριζόμαστε, επικοινωνούμε, μοιράζουμε λέξεις ψυχής. Δηλώνουμε, πως είμαστε εδώ, υπαρκτοί σπάζοντας το φράγμα της ανυπαρξίας σ' έναν κόσμο που έτσι κι αλλιώς αλλάζει. Παίρνουμε δύναμη από τον πολιτισμό, παράγοντας πολιτισμό, με την έννοια πως αφήνουμε την καρδιά, το μυαλό, να πετάει στα όμορφα.
Nicos Pentaras:
Σοφία, η ευθύνη των ανθρώπων του πνεύματος έναντι του κόσμου είναι μεγάλη, όπως μεγάλο είναι και το βάρος έναντι όλων αυτών που με κάθε τρόπο έχουν βαλθεί να μας αλλάξουν με το ζόρι και να μας κάνουν κάτι άλλο από αυτό που είμαστε, γιατί έτσι τους βολεύει.
Έναντι όλων εκείνων που μας θέλουν κυριολεκτικά να είμαστε εκτός τόπου και χρόνου, ζαλισμένοι, απορημένοι, άπραγοι κι ανίκανοι να προβάλλουμε την οργή μας. Θα είναι τραγικό αν η Αλήθεια μονοπωληθεί -όπως τείνει- από τους κάθε λογής διάφορους, που σαν αποκλειστικό όραμα έχουν την συντήρηση της όποιας μορφής εξουσίας διαθέτουν.
Η κοινωνία έχει ανάγκη τους γνήσιους πνευματικούς ανθρώπους και για το λόγο αυτό οι πνευματικοί άνθρωποι θα πρέπει να προσεγγίσουν με αγάπη την ψυχή του κόσμου, μια ψυχή που καθημερινά ορφανεύει όλο και πιο πολύ από τη Σκέψη και το Όνειρο, να τη θωρακίσουν και μπροστάρηδες οι ίδιοι, πρότυπο και παράδειγμα, να οδηγήσουν το λαό στη δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του !
Σοφία Στρέζου:
Έχω την αίσθηση Νίκο, πως δεν είναι μόνο η ευθύνη. Είναι η προσωπική ανάγκη κάθε δημιουργού, να προσθέτει το μικρό λιθαράκι που του αναλογεί, στο να βελτιώνει και να ομορφαίνει με το όποιο έργο του, όλα τα άσχημα που προαναφέρεις.
Εάν όλοι διαθέτουμε πολιτισμό είτε ως δράση, είτε ως αποδοχή, κατανοούμε βαθύτερα αυτό που συμβαίνει γύρω μας, αναλύοντάς το με την σκέψη. Γιατί τι άλλο είναι ο πολιτισμός παρά η κατάδυση στα βαθύτερα της ψυχής και του νου. Για τούτο και παλεύουμε όλοι, από το ιδιαίτερο και ξεχωριστό μετερίζι του ο κανένας, στο να μη χαθεί το όνειρο.
Όσο ονειρευόμαστε, τόσο ελπίζουμε κι όσο ελπίζουμε, άλλο τόσο ονειρευόμαστε, έναν καλύτερο κι ομορφότερο κόσμο για τα παιδιά μας.
Nicos Pentaras:
Αυτονόητο, Σοφία, ότι είναι προσωπική ανάγκη κάθε δημιουργού. Εδώ μιλώ για ευθύνη, με την έννοια ότι οι γνήσιοι άνθρωποι του πνεύματος είναι καιρός να αναλάβουν ρόλους ηγετικούς, γιατί μέχρι τώρα εγχωρήσαμε αυτούς τους ρόλους στους πολιτικούς και βλέπουμε πού μας οδηγούν.
Θέλουμε ηγέτες από την αριστοκρατία του πνεύματος και αδιάβρωτους. Και αυτό αποτελεί, ταπεινή μου άποψη, ευθύνη των γνήσιων, το γνήσιων υπογραμμισμένο, γιατί υπό μία έννοια μπορεί κάποιος να κατατάξει και τους πολιτικούς μέσα στους "πνευματικούς ανθρώπους"¨, εντός εισαγωγικών για μένα.
Σοφία Στρέζου:
Η "αριστοκρατία του πνεύματος" Νίκο! Χρησιμοποιώ συχνά αυτόν τον όρο, για τις προσωπικές μου εκλεκτικές συγγένειες.
Νομίζω Νίκο, κι ας μου επιτραπεί αυτό, λείπουν σήμερα εκείνοι οι ογκόλιθοι, που έμμεσα ή άμεσα θα μπορούσαν ν' αναλάβουν ηγετικό ρόλο, σε μια τέτοιου είδους πνευματική επανάσταση.
Η ιστορία μας διδάσκει πως όποτε συνέβη αυτό, στην εποχή τους αντιμετωπίστηκαν ως γραφικοί ή πως εισάγουν "καινά δαιμόνια και διαφθείρουν του νέους".
Σήμερα οι πνευματικοί άνθρωποι, δεν λέω πως δεν αγωνιούν ή δεν αφουγκράζονται την απελπισία του κόσμου. Διατελεί όμως υπό διωγμό ή υπό απαγόρευση ο λόγος τους, μια και δημόσια τουλάχιστον, δεν δίνεται βήμα, ραδιόφωνο τηλεόραση, έντυπος καθημερινός τύπος.
Είναι κι οι ίδιοι χαμένοι, σ' αυτά που πίστεψαν και διαψεύστηκαν. Η συσσωρευμένη τους θλίψη για όλα εκείνα που έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν, είχε σαν αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί στον προσωπικό τους μικρόκοσμο (και μη θεωρηθεί πως βγάζω εμένα απ' έξω).
Άλλωστε οι πνευματικοί άνθρωποι δεν είναι ταγοί, είναι ταγμένοι στην εξέλιξη της σκέψης.
Πνευματικούς ναι, αδιάβρωτους ναι! Διερωτώμαι αν υπάρχουν κι αν υπάρχουν γιατί δεν εμφανίζονται. Όλοι επιζητούμε έναν πνευματικό διάλογο, αλλά λυπάμαι δεν τον βλέπω να γίνεται. Αναλωνόμαστε σε πιο απλά, σε πιο καθημερινά, όχι πως δεν χρειάζονται, αλλά να νομίζω πως πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει η διαλεκτική της σκέψης.
Nicos Pentaras:
Σοφία μου, αν κάνω οποιοδήποτε σχολιασμό στα όσα γράφεις πιο πάνω, θα ήταν επανάληψη των δικών σου απόψεων, γιατί οι δικές σου απόψεις επί του συγκεκριμένου θέματος ταυτίζονται ΑΠΟΛΥΤΑ με τις δικές μου.
Σοφία Στρέζου:
Αγαπητέ Νίκο, χαίρομαι ιδιαίτερα να συνομιλώ με ανθρώπους που η σκέψη μας ταυτίζεται. Τούτο σημαίνει πως μπορεί να υπάρχουν και άλλοι που συμφωνούν μαζί μας.
Πιστεύω πως υπάρχουν, απλά δεν έχουμε συναντηθεί ακόμα. Ας είναι τούτος ο διάλογος η αρχή...για να βρεθούμε...Σ' ευχαριστώ πολύ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου