ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΑΣ - Λυσίπονον

Ο Γ.Τ. με την νέα του ποιητική συλλογή μας φέρνει έναν πόλεμο διαφορετικό από αυτούς που συνήθως θεωρούμε. Κατά την άποψή του ο ορισμός της ποίησης είναι πόλεμος.Είναι γεγονός πως ο ποιητής είναι ίσως ο μόνος που βρίσκεται σε διαρκή πάλη με τον εαυτό του.
Τι να κρατήσει, τι να πετάξει. Παιδιά του όλα μιας συνουσίας μαγικής με το όνειρο και τη φαντασία.
Ο ποιητής ονειρεύεται κι όταν δεν ονειρεύεται τραγουδά. Τραγουδά με τις λέξεις που τον καταδιώκουν , τον μεταμορφώνουν , τον ακουμπούν. Η σκέψη του μεταδοτή, αγγίζει. Θέτει όρια στην υπέρβαση του Λόγου. Αναμοχλεύει τα ψυχολογικά βάθη της ψυχής, μιας τραυματισμένη ψυχής που ανοίγει βάραθρο και διαρκώς είναι σε πόλεμο.Χρησιμοποιεί τις λέξεις και τα νοήματα με την ακρίβεια των ορίων των λέξεών του.
Μια τρικυμισμένη θάλασσα που αναζητά την αλυκή της καρδιάς του κι εκεί να εναποθέσει την άλμη της.Γιατί τα λόγια του Γ.Τ κουβαλούν την αλμύρα της μνήμης που αδιάκοπα τριγυρνά συνταράσσοντας τα σωθικά του.
Ένα άγγιγμα, μια αφή μια ανάμνηση είναι τα σύνορα της πολύτιμης τέχνης του. Το ακριβό των αισθήσεων που το αναπλάθει ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα, τρένο στοιχειωμένο όπως η ποίησή του πάνω σε ράγες γι' άλλους ορατό και γι' άλλους αόρατο. Οι λέξεις σαν φάρος τον οδηγούν σε μυσταγωγίες ηλιοβασιλέματος.
Αναγνωρίζει οικείους πόνους και σπαράσσεται από τα θεωρεία των αισθήσεων.Το σώμα υποτάσσεται, μυστικά προσκρούει και αυτοκτονεί πάνω στους ανέμους των λέξεων.
Ζωγραφίζει τον πίνακα των αισθήσεων με τελευταία πινελιά εκείνα τα συναισθήματα που έκρηξη προκάλεσαν στον αισθητικό κόσμο του. Ενσυναίσθηση που την εξηγεί και την δικαιώνει μέσα από τον Λόγο του με ποιητική χάρη.
Μεταφέρει τον ησυχασμό μιας πορείας ενεργητικής που φθάνει αποκαλυπτικά στον αναγνώστη ως αισθητική εμπειρία.
Εθελοντής μιας αλήθειας απόλυτης προσπαθεί να νικήσει τα θηρία των επιθυμιών του.Για τον ποιητή η ποίηση σκοτώνει και ανασταίνει στα χρόνια των ονείρων που την περίμενε ως Θεία κοινωνία και Λειτουργία στον ναό της.

2 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Ο/Η ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ είπε...
Δεν ξέρω να "αναλύω" λέξεις οπως εσύ Σοφία.
Ξερω μονάχα απλά να αισθάνομαι , και ο Γ Τόλιας προσωπικά ξέρει να μαγεύει ψυχές.
Και για να το πω όπως το αισθάνομαι , ξέρει να κεντά τον Έρωτα με σταυροβελονιά..

4 Δεκέμβριος 2008 12:43 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ...

Σημασία δεν έχει άν μπορεί κανείς να αναλύει τις λέξεις. Σημασία έχει να αισθάνεται κανείς αυτό που διαβάζει. Εσύ μπορείς να εισπράτεις όλο εκείνο το συναίσθημα
που ξεχυλίζει και μαγεύει στην ποίηση του Γιάννη Τόλια.
Καλή σου μέρα

4 Δεκέμβριος 2008 12:51 πμ


Ο/Η jacki είπε...
Μπράβο στον Γ.Τ. Μπράβο σε όλους εσάς που μπορείται και έχετε τα κότσια να βγάλετε βιβλία.
Καλημέρα.

4 Δεκέμβριος 2008 1:57 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
jacki...

Τα μπράβο αξίζουν και σ' αυτούς που μπορούν να μυηθούν και να κοινωνίσουν από τις λέξεις των ποιητών...
Καλό σου μεσημέρι.

4 Δεκέμβριος 2008 3:05 πμ


Ο/Η Odiporos είπε...
"O ποιητής είναι ίσως ο μόνος που βρίσκεται σε διαρκή πάλη με τον εαυτό του. Τι να κρατήσει, τι να πετάξει"

Η αιώνια πάλη και ο αγώνας, τι να πετάξω τι να κρατήσω για να προσωρήσω να ελαφρύνω τα βήματα, τη καρδιά και τις σκέψεις μου...

Πανέμορφη παρουσίαση, σ' ευχαριστώ

4 Δεκέμβριος 2008 4:12 πμ


Ο/Η Monody είπε...
Σοφία

Σκαρφαλώνεις στο φεγγίτη του ποιήματος
κι ανασαίνεις
την πιο σκοτεινή του επιθυμία.

Υ.Γ. Ευχαριστώ εσένα και όλους τους φίλους που αποτυπώνουν το συναίσθημά τους

4 Δεκέμβριος 2008 8:59 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
odiporos...

Ο ποιητής βαδίζει τον μοναχικό δρόμο του για να ελαφρύνει την ψυχή του κυρίως. Είναι δηλαδή μια εξομολόγηση της βασανιστικής του ενέργειας που βρίσκει διέξοδο στις λέξεις. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό σου το άγγιγμα. Καλό βράδυ.

4 Δεκέμβριος 2008 9:49 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
monody...

Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας. Μου δίνουν την ώθηση να συνεχίσω. Η αισθητική στην ανάγνωση είναι ένα άλλο είδος γραφής που γεννιέται μέσα από την καταδύφιση του Εγώ στο αντικείμενο. Επιζητεί να αναδείξει όλη εκείνη την ενσυναίσθητη ενέργεια που οδήγησε τον ποιητή στην καταγραφή των προσωπικών αμαλγαμάτων του ως αισθητική εμπειρία ανάγνωσης πλέον.
Αυτή τη στιγμή με βρίσκεται βυθισμένη στο Αμαρτολόγιο. Θα τα ξαναπούμε...
Καλό σας βράδυ

4 Δεκέμβριος 2008 9:58 πμ


Ο/Η Maria R. είπε...
O Γιάννης Τόλιας
είναι το τρυφερό κοπίδι
των λέξεων


Με την γραφή του
διδάσκει
την Γλυπτική των Αισθήσεων

μέσα απο την

"Άχραντος Βλασφημία"

αναιρεί κάθε συμβατικότητα
στον ερωτισμό της ποίησης

μέσα απο τον

"Φάρο της Πάτρας"

δίνει την νοσταλγία
και την επιθυμία
της επανασύνδεσης με
ένα αθώο παρελθόν

και μέσα

απο το

"Τατουάζ της Ασφάλτου"

απλά μας αφιερώνει τον Πόνο

4 Δεκέμβριος 2008 10:12 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
Maria R. ...

Ευχαριστώ.

4 Δεκέμβριος 2008 10:19 πμ


Ο/Η Βασίλης είπε...
Σοφία για μια ακόμα φορά στόχευσες σωστά και μας έκανες να ψάξουμε γι α μια ακόμα έξοδο διαφυγής:
«…Αναμοχλεύει τα ψυχολογικά βάθη της ψυχής, μιας τραυματισμένη ψυχής που ανοίγει βάραθρο και διαρκώς είναι σε πόλεμο»
«….Εθελοντής μιας αλήθειας απόλυτης προσπαθεί να νικήσει τα θηρία των επιθυμιών του. Για τον ποιητή η ποίηση σκοτώνει και ανασταίνει στα χρόνια των ονείρων που την περίμενε ως Θεία κοινωνία και Λειτουργία στον ναό της.»
Τον γνώρισα από αυτή εδώ την ανάρτηση, τον ποιητή ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΑ
Τον επισκέφτηκα στο blog του
Και μαγεύτηκα
Ακούσματα όμορφα και λέξεις γεμάτες από έρωτα και ζωή, «επενδυμένες» εκτός των άλλων με μουσική από τους μυθικούς Camel!!!!

«Πάσχω από σένα
Νοσώ για σένα…»

«….Κι εγώ θηρίο λαβωμένο
θα κρύβομαι στις σκοτεινές γωνιές των δρόμων»

«κάποτε ένα ταξίδι αρχίζει και τελειώνει
πάνω σ’ ένα κομμάτι
χαρτί.»

Σοφία μου θέλω για μία ακόμα φορά να σε ευχαριστήσω.
Με αφορμή τις επισκέψεις μου εδώ και την επικοινωνία μας, κάθε τόσο έρχομαι σε επαφή με σπουδαίους δημιουργούς,…

Την Καλημέρα μου

6 Δεκέμβριος 2008 2:05 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
Βασίλης...

Σου το έχω ξαναπεί, έχεις ένα τρόπο να με συγκινείς κάθε φορά, με τα λόγια σου, με τις εικόνες σου, με αυτό είσαι και χαίρομαι ειλικρινά που σε γνώρισα κι ας μη σ΄έχω δει ποτέ μου. Συναντάται η σκέψη κι αυτό είναι σημαντικό, τουλάχιστον για μένα. Για να είμαι ειλικρινής ούτε εγώ γνώριζα τον Γιάννη Τόλια. Όμως τα βιβλία του ταξίδεψαν... και μ' έφεραν κοντά του. Όταν τα κράτησα στα χέρια μου κι άρχισα να διαβάζω οι Λέξεις, ο Λόγος και τα Νοήματά του με συγκλόνισαν. Αναγνωρίζοντας πως δύσκολα στις μέρες μας ακουμπάμε στα λόγια των ποιητών Εκείνος κατάφερε να με ανασύρει και να με οδηγήσει στην περιπέτεια μιας κατάδυσης και τον ευχαριστώ. Από κει και πέρα ότι ήρθε, ήταν το απόσταγμα της δικής του ποίησης, της δικής του σοφίας, που θέλησα να το μοιραστώ με τους φίλους μου και να τους δώσω το κλειδί για να μπορέσουν ν' ανοίξουν την Πύλη της δικής του γραφής. Χαίρομαι λοιπόν που κατάφερα να σε παρακινήσω να τον ανακαλύψεις με τα δικά σου μάτια και τις δικές σου αισθήσεις. Γιατί καλέ μου τι άλλο χρειάζεται ένα ποιητής, παρά μόνον τους επαρκείς εκείνους αναγνώστες που θα μοιραστούν την δική του ενσυναίσθηση και θα γευτούν τα δώρα της που δεν ανήκουν πια στον ίδιο αλλά σ' αυτούς που μπορούν και μυούνται στο δικό του βίωμα που συντάραξε την ψυχή του και που συνταράσσει ενεργά κι εμάς που τον διαβάζουμε. Σ' ευχαριστώ και να είσαι πάντα καλά.
Όμορφο Σ/Κ να περάσεις.

6 Δεκέμβριος 2008 5:30 πμ


Ο/Η ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ είπε...
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Γιάννη Τόλια (θα το διαβάσω όμως), και δεν μπορώ να κρίνω. Μπορώ, όμως, να κρίνω το κείμενο της Σοφίας Στρέζου, το οποίο, ως κείμενο παρουσίασης βιβλίου ποίησης είναι απ’αυτά που πολλές φορές έχω ζηλέψει. Μπράβο σου Σοφία και, εύχομαι το βιβλίο να είναι ανάλογο των λέξεών σου!

Γιάννη Τόλια, σου εύχομαι, το βιβλίο σου να έχει μια πολύ καλή πορεία, ανάλογη της ποιητικής σου!
_____________

Την καλησπέρα μου Σοφία!
Και καλό σαββατοκύριακο…

6 Δεκέμβριος 2008 7:35 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ...

Μέρες είχαμε να τα πούμε και χαίρομαι ιδιαίτερα που αφορμή για τούτη τη συνομιλία είναι ένα καινούργιο βιβλίο που επιθυμεί να το ανακαλύψεις. Είμα βέβαιη πως στην ποίηση του Γιάννη Τόλια θα βρεις όλα εκείνα τα κομμάτια που ταιριάζουν και στις δικές σου αναζητήσεις. Θέλω να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια αλλά και για την φιλοξενία σου. Θα τα ξαναπούμε. Καλό Σ/Κ να περάσεις.

6 Δεκέμβριος 2008 8:47 πμ

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Θέλω να ευχαριστήσω την καλή μου φίλη ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ για την πολύτιμη βοήθειά της στην δημιουργία ενός καινούργιου blog. Οι αισθητικές αναλύσεις θα ταξιδεύουν πλέον από εδώ. Έτσι θα γίνεται καλλίτερη ανάγνωση και προβολή των βιβλίων. Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου που συντροφεύετε την αγωνία μου για την ανάδειξη των αισθητικών συγκινήσεων των ποιητών και των ποιημάτων τους.