ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - Ανατολικά της ποίησης (HAIKU)

Η Μ.Ν. κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ την πρώτη της συλλογή με ΧΑΪΚΟΥ ποιήματα .
ΧΑΪΚΟΥ σχεδόν άγνωστη λέξη, άγνωστο είδος. ΄Οχι δηλαδή πως λειτουργεί αφοριστικά κάθε τι καινούργιο, απλά ξενίζει τους αμύητους ένα είδος τόσο παλιό που πλέον φαντάζει νέο.
Ένα είδος ποίησης λιτό με αυστηρά συγκεκριμένο μέτρο 5-7-5. Η Μ.Ν. εκφράζει τον λυρισμό με άκρως ποιητικό συναίσθημα που μεταγγίζεται σε αισθητό. Πυκνό χωρίς να είναι στεγνό, με Λόγο ελλειπτικό, θρυμματισμένο, με το κάθε θρύμμα να μπορεί να έχει την ολοκληρομένη αυτόνομη ζωή του.
Ένα επίγραμμα κατά τι πιό αναλυμένο, με ειλικρινή και περιεκτική έκφραση.Τα ΧΑΪΚΟΥ της Μ.Ν. ακολουθούν μια συλλογιστική συνέχεια, μ΄ένα γλωσσικό όργανο πολύ καλά δουλεμένο στην αναζήτηση των κατάλληλων λέξεων και των αποχρώσεών τους. ΄Ενα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος βαθιά εκφραστικό, συνδεδεμένο με την ψυχή του ανθρώπου. Μια πνευματική απόλαυση γι' αυτούς που μπορούν να το αναγνώσουν.
Ο γνήσιος αισθητικός Λόγος της δεν συγκαλύπτει ούτε κενολογεί με μια απόσταση βέβαια από την ελεύθερη ποίηση για όσους είχαν συνηθήσει την νεότερη γραφή της. Η ποιήτρια παλεύει στους σκοτεινούς λαβύρινθους του μυαλού της, για να βρει την κατάλληλη συλλαβή. Βρίσκει την ουσία και την κατακτά. Κουβαλάει τα κουφάρια της μνήμης της κι από εκεί αναδύει την οπτασία της βαθιάς ποίησης. Δεν είναι αφηρημένη για να κονιορτοποιηθεί να γίνει σκόνη στο βλέμμα του αναγνώστη. Απλά γοητεύει.Δεν υπάρχει επιείκεια ως προς την αναγνώριση γιατί αυτή ήδη υπάρχει μέσα στην τάξη του Λόγου της με την προϋπόθεση να αναγνωσθεί από μυημένους στο είδος και όχι μόνον αναγνώστες. Ο χρόνος υπάρχει για να φορτίσει το αίσθημα στο πέρασμά του και τ' αρώματα να ποτίσουν τις καρδιές όλων εκείνων που μπορούν να οσμιστούν τις ακριβές ανάσες των ΧΑΪΚΟΥ της.
Σαν θάλασσα με δίχτυα απλωμένα αλιεύουν αλήθειες γυμνές χωρίς δεκανίκια. Ακόμα κι ο έρωτας ακουμπά στο μάρμαρο το ντυμένο με αίμα, ακουμπά σε κρατήρα ηφαιστείου με το παράπονο σταγόνα-σταγόνα να σβήνει τη λάβα.Ερωτοτροπούν οι ανάσες σε νωπά συναισθήματα,σε ξεχασμένες αγάπες. Γίνεται η γητεύτρα των πληγών από τα χαμένα φιλιά σε Γη ξενιτιάς.
Η βροχή είναι η δική της κατάκτηση που στάλα-στάλα τη δανείζει σε όνειρα καλοκαιριού που ξεδίψασαν και μαζί μ' αυτά ξεδιψούν οι διψασμένοι ονειροπόλοι και ρομαντικοί ταξιδιώτες.

1 σχόλιο:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Ο/Η Μ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ είπε...
Γλυκιά μου Σοφία..
πολύ "βαριά" τα λόγια σου για μένα..
Σε ευχαριστω απο καρδιας..
Το μόνο που εχω να πω , ειναι πως αυτή η συγκεκριμένη ποίηση με μαγνήτισε απ την πρώτη στιγμή.. και πιστεύω πως ό,τι αγαπά κανείς το κάνει δικό του..
Να σαι καλά .. :)

27 Σεπτέμβριος 2008 11:35 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
Ελπίζω ότι αφουγκράστηκα τις ανάσες σου και μπόρεσα να τις καταννοήσω σ' αυτό το είδος το τόσο ξένο για μένα και σαν ανάγνωση και σαν γραφή... με ταξίδεψαν

27 Σεπτέμβριος 2008 11:42 πμ


Ο/Η Μ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ είπε...
Aυτο με χαροποιεί ιδιαίτερα..
Οταν κάτι που αγαπαει κανεις μπορούν να το αγαπήσουν κι άλλοι ειναι πολύ σημαντικό γι αυτον που το κανει.
Να χεις ενα ομορφο βράδυ :)

27 Σεπτέμβριος 2008 12:00 μμ


Ο/Η Γωγώ Πακτίτη είπε...
η γητεύτρια των χάικου,
η Μαρία Νικολάου.

υπέροχη παρουσίαση του βιβλίου της.

καλημέρα και καλή Κυριακή...:)

27 Σεπτέμβριος 2008 11:24 μμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
γωγώ πακτίτη...καλημέρα

Προσπάθησα να βρώ την γητεύτρα μέσα στις σελίδες της
ελπίζω να μπόρεσα...
γι' αυτό χαίρομαι που σου άρεσε η παρουσίαση.

27 Σεπτέμβριος 2008 11:53 μμ


Ο/Η Μαργαρίτα είπε...
Καλησπέρα Σοφία μου

Το κείμενό σου πραγματικά
με μάγεψε... θύελλα συναισθημάτων
και εικόνων.. που κόβουν την ανάσα!
Κατατοπιστική η παρουσίασή σου
ανοίγει το δρόμο στη φαντασία μας..
Θα πρέπει η κ Νικολάου να είναι
η εκφραστικότερη εκπρόσωπος του είδους!!

Να είσαι καλά***

29 Σεπτέμβριος 2008 9:26 πμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
Μαργαρίτα μου καλησπέρα...

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν γνωρίζω αν η κ Νικολάου είναι η εφραστικότερη του είδους σίγουρα όμως είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ.

29 Σεπτέμβριος 2008 9:34 πμ


Ο/Η nikiplos είπε...
Καλησπέρα... Δεν γνώριζα το είδος... επισκέφθηκα και το μπλογκ... μου αρέσει η λιτότητα των στίχων... η κάθε λέξη φέρει ένα ειδικό βάρος...

Ενδιαφέρον...

Σε ευχαριστούμε Σοφία..

29 Σεπτέμβριος 2008 11:46 μμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
nikiplos...

χαίρομαι που κατάφερα έστω έμμεσα να σου δείξω κάτι καινούργιο.
καλή σου μέρα...

30 Σεπτέμβριος 2008 1:02 πμ


Ο/Η Τάκης Τσαντήλας είπε...
Θαυμάσια η προσέγγιση σου
στα υπέροχα χαϊκού
της καλής φίλης Μαρίας..
Καλημέρα Σοφία μου και καλό μήνα..

30 Σεπτέμβριος 2008 9:46 μμ


Ο/Η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...
Τάκη τσαντήλα...

Καλέ μου φίλε χαίρομαι που σου άρεσε η προσέγγιση, η δική σου γνώμη έχει ένα ειδικό βάρος για μένα,αναγνωρίζοντας την διαδρομή σου ως τις υψηλές κορυφές και το αγνάντεμά σου από αυτές..
καλό μήνα και καλό πρωινό.

30 Σεπτέμβριος 2008 10:12 μμ